Zweden, dinsdag 30 augustus 2022.

We zijn nog een nachtje blijven staan en stonden daar opeens tussen vissers. Er was een viswedstrijd met deelnemers uit Denemarken, Duitsland en Zweden. Wie de meeste karperkilo’s heeft. Ze vissen allemaal in hetzelfde meertje, maar allemaal vanaf een andere plek. ‘Onze’ plek was toebedeeld aan een Deens team. Drie dagen en nachten blijven ze daar op karpers vissen. Na iedere vangst moeten ze de coördinator bellen, die meet en weegt en dan mag de vis weer terug het meertje in, klaar om door een ander team omhoog gehaald te worden. De eerste nacht hebben ze niets gevangen, maar ’s morgens hadden ze een karper gevangen.

We gaan naar de kust en zoeken een mooie plek op Kullaberg-schiereiland. Vorige keer klaagde ik dat er geen mooie fietsroutes zijn en dan staan we nu aan een prachtige fietsroute over het schiereiland naar de vuurtoren.

Maar, we zijn inmiddels ook wel wat uitgekeken in Zuid-Zweden. We hangen eigenlijk voornamelijk nog rond omdat we op 8 september in Berlijn moeten zijn. Er zijn nog wel wat leuke dingen te zien, maar na al het moois dat we hebben gezien, is het erg kabbelend.

Gelukkig is het wel mooi weer, al weken, elke dag een stralend blauwe lucht.

We sluiten de blog hierbij af. We gaan de komende dagen op ons gemak door Denemarken naar Duitsland.

Natuurlijk zetten we de uitslag van ons bezoek aan de US-ambassade wel gelijk op dit blog.

Tot dan.

 

 

Zweden, donderdag 25 augustus 2022.

 Het roeibootje: heerlijk weer, mooi aluminium roeibootje, stevig genoeg om niet om te slaan, dat is dan ook niet gebeurd. Wel wat spierpijn aan overgehouden want we roeien niet iedere dag.

 We zijn inmiddels een paar nationale parken verder, maar dat valt wat tegen. De parken propageren dat ze wandel- en fietsroutes hebben, maar dat is meer wensdenken. Eigenlijk zijn alle parken alleen gericht op wandelen. Omdat er vraag naar is, hebben ze gekeken hoe ze van de bestaande paden, een fietsroute kunnen samenstellen. Daar hebben ze een foldertje van gemaakt, maar de route is niet bewegwijzerd. Ze bieden ook veel folders aan met fietsroutes om het park heen, maar ja….

Ook die zijn niet bewegwijzerd. We wilden zo’n route doen, deels over een voormalig treintraject. Maar ondanks de uitleg hebben we die route niet kunnen vinden, alle richtingen uit gefietst, maar niet gevonden. In plaats daarvan hebben we alleen maar over paden langs snelwegen gefietst.

Toen we informatie vroegen in het Soderassen NP, waar we nu in de buurt zijn, kregen we weer hetzelfde antwoord: alleen wandelpaden, sommige mag je ook fietsen, ze hebben een folder waarin een route is uitgezet, maar die route is niet bewegwijzerd EN: een elektrische fiets mag helemaal niet in het park, die wordt als voertuig gezien!

We zijn nog wel een stukje gaan lopen om de fietsroute te verkennen, maar dat gaat door zand, over rotsen en dikke boomwortels, leuk voor mountainbikers, maar niet voor gewone fietsers.

Wandelen is ook even geen optie, want John heeft wat last van jicht in zijn voet. Dat moet eerst wat beter worden voor we kunnen gaan wandelen.

We hebben daarom een mooi plekje aan het water opgezocht en genieten van een mooie zonsondergang. Op de brede gravelpaden in dit gebied maken we een leuke fietstocht.

 

 

Zweden, zondag 21 augustus 2022

We zijn een week op het eiland Oland gebleven. Het eiland is niet zo groot, maar er is wel veel te zien. In het uiterste zuiden staat een mooie vuurtoren, met een groot (trek)volgelgebied en een baai met zeehonden en watervogels, langs een mooie rotsige kust. Er zijn heel veel aalscholvers, wat altijd een grappig gezicht is als ze hun vleugels laten drogen.

Er zijn Vikinggraven en Vikingcirkels, veel oude graanmolentjes en veel kleine vissershaventjes waar je ook gerookte vis kunt kopen.

Het weer is de hele week dat we op het eiland waren geweldig. Dat maakt alles mooier. Van Oland af zijn we nu in het National Park Asnen. We staan op een natuurcamping. Eigenlijk een ouderwetse camping, op een grote weide, omzoomd door bos, aan de rand van het meer, de camping heeft geen elektriciteit, eenvoudige sanitaire voorzieningen en ’s nachts geen verlichting, absolute duisternis. Geweldig. We fietsen rond een deel van het meer. Morgen, hebben we een roeibootje gehuurd. Als dat maar goed gaat, want John heeft een reputatie in het omslaan met bootjes…

 Zweden, maandag 15 augustus 2022.

We zijn 3 dagen in Stockholm geweest en 3 dagen naar het centrum gefietst. Het voordeel van een stad verkennen met de fiets is dat je meer ziet en ook meer buiten de highlights door de stad kan fietsen.

In zuidelijke landen weet je dat fietsen in een stad een uitdaging is. Hier in Stockholm, met zoveel fietspaden, verwacht je een min of meer zelfde fietscultuur als in NL. Maar dat is toch niet zo. De snelheidsverschillen op de fietspaden zijn enorm groot, groter dan dat wij in NL klagen. Dat komt voor een flink deel omdat Stockholm veel heuvels, rotsen en bruggen kent, met behoorlijke hellingen. De gewone fietsers giert in hoge snelheid naar beneden en valt terug tot soms maar 6-7 km op een helling. Dan heb je daarnaast de racemonsters. Je wordt links en rechts (over de stoep) ingehaald door racefietsers, compleet in zwart lycra, die als een dwaas overal tussendoor racen. Je ziet nooit racefietsers buiten Stockholm, maar hier is het een jungle.

En je ziet nogal wat mensen met een soort zwarte dikke sjaal om, net een klein formaat nekkussen, maar dan op de fiets. Geen idee wat dat is. Maar de Volkskrant gaf dit weekend uitleg. Een leuk artikel over fietsers in Stockholm. Zo’n zwart nekkussen bij fietsers, is een fietsairbag. Bij een impact blaast de airbag zich op tot een volledige bescherming voor het hoofd, als een soort airbag-capuchon. Overigens blijkt het minder goed te werken bij een impact met een rijdende auto.

Drie dagen Stockholm was genoeg. Tijd om de drukte van een volle stad en een volle camping te verlaten. Het is overal nog druk en het lukt niet altijd om een mooi plekje ergens te vinden zeker in het weekend. We kiezen daarom voor een camping, maar ook daar is het vaak vol. We komen op een camping terecht, vol met Zweedse caravans en campers, met voortent, auto ernaast en dat mannetje aan mannetje.

We gaan richting Oland, een langwerpig eiland aan de oostkust, verbonden met het vasteland door een brug. We rijden rustige weggetjes en vinden weer prachtige plekjes om te overnachten. We staan ook nu weer op een prachtig plekje, net groot genoeg voor één camper, met een prachtige zonsondergang, zie de foto’s.

Van de bramen uit het vorige blog, deze kruimeltaart gebakken.