Zweden, Vilhelmina, zondag 31 juli 2022.

 We komen steeds zuidelijker in Zweden, zijn nu ongeveer halverwege het land. We zijn ook de poolcirkel weer gepasseerd en zijn dus nu uit het arctisch gebied, weer in de zogenoemde gematigde zone. En, zoals ik vorige keer al schreef dat de weersverwachting beter is, is het prachtig weer. Vandaag zelfs strak blauw en zo’n 20-22 graden.

 We zoeken iedere dag een mooi plekje voor de nacht. En vaak is dat prachtig. We hebben langs een snelstromende rivier gestaan, net in de bocht waardoor je zo over de rivier keek. ’s Avonds een vuurtje gemaakt. Wel veel muggen; we smeren dus en dragen af toe een idioot hoedje om te voorkomen dat ze in je haar gaan zitten.

Of, zoals afgelopen nacht, aan een prachtig meer, weer met een vuurplaats en bankjes erom. We hebben een aantal dagen over gravel/grindwegen gereden en over smallere wegen dan de hoofdwegen en dan is het heel rustig. Nauwelijks andere campers.

 We gaan nu de Wildernessroute rijden. Dat is een toeristische route en, inderdaad, dan zijn er veel toeristen. Ongeveer ¼ van de auto’s zijn campers, veel Zweden, veel Duitsers en veel Nederlanders.

Zweden en Noren rijden meestal in heel erg grote campers. We staan nu weer aan een meer, maar staan niet meer alleen.

 Is Zweden veel anders dan Noorwegen, vroeg iemand. Landschappelijk is het zeker anders. In Noorwegen hebben we voornamelijk langs de kust gereden en in het noorden van Noorwegen is de kust ook nooit ver weg. De kust is vrijwel altijd ruig, rotsig, hoge rotswanden.

Zweden, in ieder geval het deel dat wij nu hebben gereden, is vooral bos, meren, rivieren. Veel lieflijker landschap, maar ook wat minder afwisselend. Maar zo mooi dat het ook niet verveelt.

We hebben ook nog een rit gemaakt naar het NP Stora Sjöfallet, naar het westen, dichtbij de grens met Noorwegen, en dat is weer veel hoger, ruiger. Kortom, genoeg te zien.

 Morgen beginnen we met de Wildernessroute, daarover meer volgend keer.

 Zweden, Gallivare, woensdag 27 juli 2022.

We zijn in Zweden, maar voor het weer maakt het niets uit, wind en regen zijn nog bij ons, al is de verwachting voor de komende dagen beter.

In Noorwegen hebben we de laatste nacht bijna wakend doorgebracht. De zon scheen prachtig, we stonden aan de rand van de kust, hadden vrij zicht op de zee en de zonsondergang. De zon zakte net  boven de horizon achter een wolkenband en kwam daar 1,5 uur later weer boven uit. Een prachtig gezicht.

John zijn walvisvaart was de volgende dag, maar we kregen een smsje dat ‘due to the weather circumstances’ de tocht niet door zou gaan. Nou was het maandag niet zo zonnig en iets meer wind, maar naar ons idee prima weer. Als ze nu al niet meer gaan, dan kunnen ze bijna nooit gaan. Wachten was ook geen optie want de weersverwachting voor de dagen daarna was veel slechter (weercijfer 3 in deze streken is echt niet lekker). We hebben al eens eerder geprobeerd walvissen te zien, in Zuid-Afrika in Port Elizabeth, maar dat werd ook afgezegd wegens te harde wind. En in Mozambique hebben we een walvistocht gemaakt, zonder een walvis te zien. Het zit niet mee met het walvisspotten.

De parkeerplaats van de supermarkt net over de grens in Zweden staat vol met Noorse auto’s . En de supermarkt is vol, mensen lopen met afgeladen supermarktwagentjes de winkel uit. De helft van de supermarkt bestaat uit zoetwaren: snoepgoed,  snoepgoed, snoepgoed, in alle soorten, maten en kleuren en heel veel chocolade. In Noorwegen is snoepgoed en suikerhoudende frisdrank duur, want Noorwegen kent een suikertax. Daarom gaan veel Noren naar Zweden om snoep en frisdrank in te slaan.

23:20 uur

23:50 uur

01:40 uur

01:50 uur

De tegenoverliggende bergen in de opkomende zon om 01:45 uur

Noorwegen, Andenes, 24 juli 2022.

We zijn in Andenes, het noordelijkste puntje van de eilandengroep Vesteralen. Op de kaart zien de Lofoten en de iets noordelijker gelegen Vesteralen eruit als één eilandengroep, maar het is dus verdeeld in het zuidelijke deel, de Lofoten, en de noordelijke eilanden, de Vesteralen. De zon schijnt en dat is heel erg welkom na weer een aantal dagen met aanhoudende regen en harde wind. En op deze breedtegraad, 300 km. boven de poolcirkel, is het ondanks de zon maar 12 graden, maar zon is goed, welke temperatuur dan ook. Overigens blijft het ook ’s nachts deze temperatuur, omdat de zon niet ondergaat.

Morgen gaat John een walvistocht maken, 5-6 uur op het water. Ik ga niet mee, de vorige tocht over zee, van Bodø naar de Lofoten is mij niet zo goed bevallen. Ik ga niet meer vrijwillig 6 uur op zee varen. Maar ben wel benieuwd naar John zijn foto’s en verhalen.

We gaan dus ook niet over zee terug naar het vasteland, wij rijden zuidelijker en kunnen dan over de weg het vasteland op. Het plan is om Zweden in te gaan. We gaan dus niet naar de Noordkaap (was ook nooit ons plan), te toeristisch, te ver weg en we zijn er al eens geweest, toen via Finland.

Gisteren, tijdens het boeken van de walvistocht, spraken we een Nederlandse jongen/man, die al negen jaar in Noorwegen woont en bij het walviscentrum werkt. Hij vindt vooral de rust van Noorwegen een groot voordeel boven het in NL wonen. En dat kunnen wij ons wel voorstellen. Noorwegen is prachtig, rustig en je hebt alles wat je in NL ook hebt, behalve…..zon.

Op de Lofoten was die rust overigens wel ver te zoeken. Het zijn prachtige eilanden, vaak heel pittoresk, maar ze zijn ook klein, de afstand vanaf de hoofdweg naar een dorpje over een zijweg is meestal niet meer dan 3-5 km. En omdat het nu toeristisch hoogseizoen is zijn er heel veel campers. Overdag maakt het dat druk met campers op de weg en op parkeerplaatsen en ’s nachts moet iedereen een overnachtingsplek vinden. Dat betekent dat degenen die niet zo vroeg gaan zoeken, later op ieder stukje groen dat je kunt bedenken gaan staan. Overal staan campers.

Ook zijn er nogal wat mensen die niet met een camper zijn, vaak een gewone auto, maar ’s avonds achterin een bed maken en in de auto slapen.

En veel mensen komen heel laat op een camper/parkeerplaats aan, vaak pas om 11 uur of 12 uur ’s avonds. Omdat het altijd licht is, blijft het normale leven ook veel langer doorgaan. De Vesteralen, eigenlijk dus dezelfde eilandengroep, is opeens veel rustiger, veel minder toeristen.

Op de breedtegraad waar we nu zitten was de laatste midzomernachtzon afgelopen nacht. Vanaf vandaag gaat hij dus even onder. Maar het is vandaag voor het eerst dat de zon weer schijnt en we staan aan de noordwest kust aan zee. Het zou mooi zijn als we vannacht de zon kunnen zien ondergaan en een half uur later zou hij weer boven de horizon moeten komen. Hij dipt even in zee. Maar of het vannacht onbewolkt is….

zalmkwekerij in een fjord

 Noorwegen, Henningsvaer, woensdag 20 juli 2022.

In de nacht van afgelopen zondag op maandag zijn we met de ferry van Bodø naar de Lofoten gegaan. Onze ferry ging om 03.15 uur, maar die van 22.30 uur ging niet vanwege, jawel ook hier, onvoldoende personeel. Het zou dus extra druk worden op de boot, maar dat viel alles mee. Het is ruim 3 uur varen. We kwamen dus om ca. half 7 aan, zijn gelijk naar een parkeerplaats gereden en daar een paar uur gaan slapen, want we waren behoorlijk gammel (gammel is trouwens een Noors woord voor oud, nou dat klopt bijna).

In de dagen daarna zijn we vanaf de hoofdweg allemaal zijweggetjes in gegaan naar mooie dorpjes. Maandag regende het nog de hele dag, maar dinsdag, Johns verjaardag, is het de hele dag stralend weer geweest, strak blauwe lucht. Mooie tocht gemaakt, kijk maar naar de foto’s en ’s avonds een vuurtje gemaakt en een glaasje gedronken van zijn verjaardagscadeau, een fles whisky.

Vandaag regent het helaas weer met een straffe wind, maar gisteren is in de pocket.