20 december 2023

San Miguel de Allende, 19 december 2023.

We zijn 11 december overgestoken van het schiereiland Baja California (dat ook Mexicaans is) naar het vasteland van Mexico. Onze keuze om eerste naar het schiereiland Baja California te gaan was vooral om een soort ‘soft landing’ te hebben in Mexico. Het is wel Mexico, maar nog niet heel Mexicaans. We hebben op prachtige plekjes gestaan, zeker niet alleen aan strandjes, maar ook in de bergen.

De overtocht was op een vrachtboot. Dat betekent dat je in je auto/vrachtwagen/camper slaapt, er is geen accommodatie aan boord. We waren vroeg aanwezig omdat je een hele procedure door moet van inspectie en meten en wegen (van de camper) en daarna betalen en dan naar de kade waar het vrachtschip ligt. En we waren ook vroeg omdat we wel graag op het bovendek wilden staan. Als je op een tussenvloer moet staan is het gauw benauwd.

We waren de enige camper en konden al snel op het bovendek parkeren. En met alle ramen open konden we in onze camper (dus lekker in ons eigen bed) slapen.

En toen waren op het vasteland, het echte Mexico. En dat is toch veel minder makkelijk reizen vooral omdat we niet meer zomaar in het wild willen kamperen en er zo goed als geen campings zijn. Ook wel logisch want Mexicanen kamperen niet en dit gebied wordt niet aangedaan door reisorganisaties, dus er is heel weinig toerisme. Daarnaast hebben deze regio’s een slechte naam door de drugskartels. Vooral het Sinaloa-kartel is berucht. En dat is precies waar de boot aankomt en wij door de bergen zijn gaan rijden. Natuurlijk is een drugskartel niet is waar je mee te maken wilt krijgen en er wordt op veel sites gewaarschuwd hier niet te reizen, zoals bijv. sites van de Nederlandse overheid, de Belgische en de Britse. Maar de andere kant is dat een kartel geen baat heeft bij jou. Ze hebben er niets aan jou het reizen moeilijk te maken. Op blogs lees je dan ook dat iedereen beducht is, maar geen last heeft van drugskartels. Het grotere gevaar schuilt in degenen die geen geld van de kartels krijgen en jou als een melkkoe zien, goedschiks of kwaadschiks.

We vinden onze weg, niet altijd makkelijk. We hebben ook een keer betaald om ergens in een natuurpark te kamperen en alsnog kwamen er mannen op brommertjes achter ons om ons nogmaals te laten betalen. Weggegaan natuurlijk, geld teruggekregen zelfs en we mogen parkeren bij een vriendelijke dame, die een terrein heeft waar ze huisjes verhuurt (aan Mexicaanse toeristen) en wij mogen tussen de huisjes onze camper neerzetten voor de nacht.

Wat ook goede opties zijn om te overnachten is bij hotels. Veel hotels hebben een afgesloten parkeerplaats en daar mag je vaak staan, tegen betaling natuurlijk. Dat doen we vooral in stadjes, je bent dan in het centrum en kan ’s avonds nog even een sfeervol verlicht stadje inlopen.

Alles hier in Mexico is in kerstsfeer. In Zacatecas gaan we in de avond naar een kerstprocessie, om 6 uur ’s avonds zodat kinderen erbij kunnen zijn. Veel Kerstmannen, het kleine meisje dat op de arm van haar moeder naast ons staat, blijft zwaaien naar alle Kerstmannen. Er zitten muziekkorpsen tussen, waarbij we op een gegeven moment zelfs een sinterklaaslied herkennen.

We raken zo in de kerstsfeer dat we gelijk in de camper ook de kerstlichtjes hebben opgehangen.

De stadjes zijn geweldig, zoveel oude cultuur opeens, dat hebben we in de USA en Canada niet gezien. Oude koloniale gebouwen, oude kerken, historische gebouwen met musea. Leuke marktjes, leuke kleine winkeltjes. Terrasjes, lekkere koffie, lekker ergens Mexicaans eten. Met de uitbundige kerstsfeer is het heel gezellig.

Toch blijft het wat lastig, maar net als ik zou willen schrijven dat we onze draai nog niet echt hebben gevonden, komen we in San Miguel de Allende. Een prachtig oud stadje, mooi dorpsplein, heel Spaans, met veel bomen en bankjes. Veel, heel veel oude kerken en ook veel, heel veel gringo’s (witte buitenlanders). Er is een kleine camping in het centrum van de stad, waar we ook voor het eerst andere campers zien, wel 3, allemaal Canadezen. Staan hier maanden om aan de winter in Canada te ontsnappen.

Ondanks de hoogte van zo’n 1900 – 2400 meter is het lekker weer. Elke dag stralend blauw, met overdag een temperatuur van een graad of 25 C, ’s avonds koelt het af tot zo’n 15 graden.

We lijken inmiddels onze draai op het vasteland van Mexico een beetje te vinden. Hoop dat het zo blijft. 







Een kristal gevonden in de zilvermijn van Zacatecas
















Was getekend