Peru, Cuzco, 4 september 2024.
Machu Picchu is massatoerisme met
hoofdletters. Het zuiden van Peru is sowieso al toeristisch maar in Machu
Picchu komt alles bij elkaar. Ook daarom hebben we getwijfeld of we wel naar Machu
Picchu zouden gaan, druk, duur en omslachtig om er te komen en we hebben al
zoveel moois gezien. Maar ja, in Peru zijn geweest en niet naar Machu Picchu
gaan is ook eigenlijk geen optie, dus toch gekozen om te gaan.
Onze trip naar Machu Picchu begon
eigenlijk in Ollantaytambo, een dorp in de Heilige Vallei van de Inca’s. Een
gebied met veel Inca-archeologische sites. We zijn daar met de camper naartoe
gereden en hebben daar nog wat archeologische sites bezocht. Het is een druk,
supertoeristisch dorp omdat de meeste mensen met een tour eerst door de Heilige
Vallei gaan, dan laat in de middag de trein van Ollantaytambo naar Machu Picchu
nemen, om de volgende ochtend vroeg Machu Picchu te bezoeken.
Een bezoek aan Machu Picchu is
gecompliceerd om je allerlei dingen vrij ver van tevoren moet uitzoeken en
boeken. Voor je je toegangsticket bestelt, moet je eerst kiezen voor een
bepaalde route door Machu Picchu; er zijn er 7, wij hebben voor de klassieke
route gekozen. Je moet online je ticket hiervoor boeken. Door het massatoerisme
moet je eigenlijk zo’n 4-5 maanden van tevoren boeken. Dat hebben wij niet
gedaan, maar toch nog een 4 weken tevoren. Je hebt dan weinig keuze meer. Je
kunt wel kaartjes terplekke kopen, de middag ervoor na 16.00 uur, worden de
laatste tickets voor de volgende dag verkocht. Je kunt daarvoor in de rij gaan
staan, maar wel een risico dat je toch nog met lege handen staat.
Machu Picchu is niet over de weg
te bereiken. Je hebt daarom 3 keuzes om er te komen. Je loopt de hele Incatrail,
4 dagen, of gedeeltelijk. Of je rijdt (met een bus of met je camper) naar het
laatste punt tot waar je kunt rijden. Dat is over een heel smalle bergweg, met
een diepe afgrond aan je rechter zijde als je terugrijdt. Aan het einde van die
weg heeft iemand een soort ruim parkeerterrein, waar je mag overnachten en waar
je je camper kunt achterlaten als je naar Machu Picchu gaat. Je moet dan nog
11 km lopen, voor een deel over het spoor of over een paadje ernaast. De
bruggen moet je natuurlijk op het spoor lopen en je kijkt dan lekker omlaag
tussen de rails door. Deze optie wordt gezien als de ‘budgetoptie’, want alles
is duur in dit supertoeristische gebied.
De derde optie, en meest
gebruikte, is de trein.
Wij kozen voor de trein, dus
online tickets besteld, geen probleem. Vervolgens nog online tickets voor de
bus gekocht, van het dorp waar de trein
aankomt, Aguas Calientes, naar de site van Machu Picchu.
Als je eenmaal met de trein in
Aguas Calientes bent aangekomen, moet je in de rij gaan staan voor de bus. Die
rij is zo’n 300 meter lang (minstens) maar het is goed georganiseerd en binnen
20 min ben je aan de beurt. Maar, je mag de bus niet in als je tijdslot nog
niet aan de beurt is. Wij hadden dus een ticket met een tijdslot vanaf 15.00
uur. Dat vonden we toch wat laat (maar ja bij het boeken hadden we geen
andere keuze). We zijn dus in de rij
voor de bus gaan staan met tijdslot 14.00 uur. We hadden de mazzel dat degene
die controleert of je niet te vroeg in de bus stapt even afgeleid was en ons
bij controle oversloeg…
Zo, een uur meer tijd in Machu
Picchu, maar goed ook, want als je uit de bus stapt, staat er weer een flinke
rij om door de ticketcontrole te komen, kost je weer een half uur. Je loopt in
een rij Machu Picchu in, naar het uitzichtsplateau en als je dan Machu Picchu
binnen bent, lijkt de menigte opeens opgelost.
De site is groot en je ziet
elkaar nauwelijks meer. Ook het tijdstip van de dag maakte het rustiger, zo
laat in de middag dunt het vrij snel uit. En het licht is heel mooi.
Nog een andere bijzonderheid die je maar net te weten moet komen: er zijn geen WC’s in Machu Picchu, alleen als je de bus uitkomt mag je even, maar moet je terwijl je in Machu Picchu rondloopt, pech, te druk om het stiekem te doen en als je eruit gaat, mag je er niet meer in. We hebben geen risico genomen: wij hebben ons die dag bijna uitgedroogd.
Wat maakt Machu Picchu bijzonder? Ten eerste de ligging, boven op een berg, door de Inca’s uitgehakt. De techniek van de bebouwing, de architectuur, hoe rotsblokken zodanig op maat zijn gemaakt, dat het precies in elkaar past. Het watersysteem, waarmee met een enkele bron water door een groot deel van de stad gedistribueerd kon worden. De bebouwing is nog vrij compleet, niet zo ingestort als veel andere sites wel zijn. Maar het is ook niet zo oud (bewoond tot 1570, dus ca. 450 jaar oud). Een aantal van de pre-Inca-sites die we noordelijker hebben gezien, zijn meer dan 2000 jaar oud.
De Spanjaarden hebben Machu
Picchu nooit gevonden, rond 1570 hebben de Inca’s zelf de stad verlaten, waarom
is onbekend. Ook hierdoor zijn er geen verwoestingen in de stad aangericht.
Maar, al met al zijn we toch blij dat we naar Machu Picchu zijn gegaan.
We zijn nu in Cuzco, een weekje rust, want we hebben veel gedaan de laatste tijd en hebben ook een lange lijst met klusjes.
 |
| Ollantaytambo |
 |
| Ollantaytambo - Templo del Sol |
 |
| Rotsblokken werden zodanig uitgehakt dat ze precies op elkaar pasten |
 |
| Niet spugen |
 |
| Aguas Calientes, wachtrij voor de bus naar Machu Picchu |
 |
| Je kan toch niet in Machu Picchu zijn geweest zonder instagrammetje |
