Reizen in tijden van corona
We zijn er, vandaag aangekomen in IJsland. Een zeer goed
alternatief voor de eerder geplande reis naar Mongolië en de Stan-landen.
IJsland is sinds 15 juni open, onder de voorwaarde dat je òf
een Covid-19test ondergaat of 14 dagen in quarantaine gaat. Een voordeel voor
ons is dat op dit moment IJsland alleen open is voor Schengenlanden en
Noorwegen en Zwitserland. IJsland is normaal een overlopen vakantiebestemming,
vooral omdat je, als je met Iceland Air vliegt naar Noord-Amerika een gratis
stopover van maximaal een week kan maken op IJsland. Vooral de omgeving van Reykjavik en het zuiden
zijn drukbezocht door zogenoemde stopover toeristen. We hoorden vandaag op de ferry dat het aantal
toeristen in IJsland met 93% is afgenomen.
Maar inmiddels heeft IJsland aangekondigd dat ze binnenkort
ook weer open gaan voor toeristen uit o.a. Canada, Japan, China en Zuid-Korea.
De enige ferry die op IJsland vaart vertrekt uit Hirtshals
helemaal in de kop van Jutland. En gelukkig is ook Denemarken sinds 27 juni
open voor een aantal landen, waaronder NL. De website van de Deense politie is
wel duidelijk dat als je Denemarken in wilt voor transit, dan moet je vanaf de
grens zonder vertraging naar de ferry reizen. Wat is zonder vertraging?
Daarover heb ik de Deense douane/politie gebeld en dat betekent dat je dezelfde
dag Denemarken ìn en uit moet. Omdat we ons om 9.30 uur ’s morgens bij de ferry
moeten melden, zou dit betekenen dat we op z’n vroegst om 12 uur ’s nachts de grens over mogen en dan in
de nacht de 360 km. van de Deense grens naar Hirtshals moeten rijden.
We hebben 2 weken geleden de ferry geboekt. We zijn
afgelopen vrijdag vertrokken, nemen de tijd om door NL en Duitsland naar de Deense
grens te rijden. We willen toch proberen een dag eerder de grens over te gaan. Van de reisagent
hoorden we dat andere mensen voor ons dat ook is gelukt. Helaas weten ze niet
welke grensovergang dat was.
Bij de grens wordt je in een enkele baan gestuurd. Bij de
grens staat een politie-agent die alle Duitse en Deense auto’s doorlaat zonder
te stoppen en andere buitenlanders eruit haalt. Wij dus ook. We moesten onze
paspoorten laten zien en kregen die niet gelijk terug. Vervolgens moesten we
ons boekingsformulier laten zien. En dat geeft geen toegang tot Denemarken de
dag tevoren. Volgens deze douane/politie-agent, mogen we pas de dag van vertrek
’s morgens om 8.00 uur Denemarken in. Dat we dan de boot niet halen is “not my
problem’ zoals hij het letterlijk verwoordde. We probeerden hem (vriendelijk) te
laten inzien dat dat onmogelijk is. Nou
ja, dan mochten we om 6 uur erin. Dat is ook nog niet voldoende voor ons, dus
verder gepleit en toen was het nou ja, dan om 3 uur ’s nachts, maar zeer
beslist niet om 12 uur ’s nachts, want
dat zouden we teveel uren in Denemarken zijn. We hoefden overigens van hem niet
de hele weg terug (?), maar konden ook wachten tot 3 uur vannacht bij een
benzinestation (?).
We kregen een officieel document overhandigd dat ons de
toegang tot Denemarken is geweigerd, omdat we een gezondheidsrisico zijn. Overigens
is ons geen enkele gezondheidsvraag gesteld. Omdat we op de A7 natuurlijk niet konden
keren, zijn we onder politie-bewaking naar de laatste afrit in Denemarken van
de A7 geëscorteerd en pas op de afrit kregen we van de politie onze paspoorten
terug.
Het voelde allemaal zeer onaangenaam, je probeert
vriendelijk te blijven, je zaak duidelijk te maken, maar hij zegt de hele tijd
‘that is not my problem’ en ” Denmark is not an open country”. Overigens staat
zo’n jonge politiemedewerker tegen je te praten, zonder mondkapje, op ca. 40
cm. afstand van ons verwijderd.
We besluiten om het de 14e om ca. 1 uur in de nacht weer te proberen,
hopend op een beetje clementie, dat we wat eerder dan 3 uur door mogen.
Als we dan om ca. half 1 bij de grens zijn, toch wel wat
gespannen, mogen we Denemarken nu wel in, en als dat toch pas na 3 uur mag,
mogen we dan wachten bij hun op de parkeerplaats of worden weer het land uit
geëscorteerd? We rijden langzaam op de grens aan, het stoplicht staat op rood,
dus we stoppen, maar de beambte in het hokje bij de grens wuift ons door, we
rijden langzaam langs het grenshokje en de
tent waar we vorige keer naartoe gedirigeerd zijn. Daar staan wel 2
politiemedewerker te wachten om buitenlanders te toetsen, maar we moeten
doorrijden. We kunnen het zelf nauwelijks geloven, we zijn in Denemarken,
zonder dat iemand ooit aan ons werkelijk een gezondheidsvraag heeft gesteld.
Ook wel een beetje een anticlimax. We rijden door de regen de donkere nacht in.
Dat wel, we moeten nu ’s nacht rijden, maar ja, alles voor het goede doel.
Rijdend door Denemarken in de nacht, hebben we elkaar wakker
gehouden met espresso en voor John cola met extra cafeïne en wat harde muziek.
We komen aan in Hirtshals, moeten natuurlijk wel een paar
uur wachten, zeker ook omdat het in Denemarken een uur vroeger is. Als de rijen
langzaam gaan rijden, krijgen we gezondheidsformulieren in te vullen en er
wordt een ‘drive through’ coronatest afgenomen. Dan hoeft het in IJsland niet
meer te gebeuren.
We rijden de ferry op en om 11.00 zijn we in onze hut. We
gaan gelijk een paar uur slapen, want wakker-zijn houden we niet lang meer vol.
De situatie op de ferry (Deens) is onverwacht ‘ouderwets’.
Iedereen loopt door elkaar, zonder afstand te houden en bijna niemand gebruikt
een mondkapje. In de restaurants staan gewoon alle tafeltjes. Die zijn op een
boot niet zo makkelijk te verwijderen, want zitten vastgeschroefd aan de vloer.
Maar ze zouden toch tafels kunnen aftapen of zo. Er kunnen 1482 mensen op de
boot en er zitten er nu maar iets meer dan 700 op, dus er is ruimte genoeg,
maar mensen kiezen tafeltjes vlak naast je, ook als het restaurant bijna leeg
is.
We komen in Seydisfjordur, aan de oostkant van IJsland aan,
moeten er achteruit afrijden… Maar kunnen zo doorrijden alsof van een
binnenlandse ferry komen. Geen paspoorten, geen gezondheidsvragen.
Maar eind goed, al goed, we zijn in IJsland. Meer volgt
later.