IJsland is een ijzig land. IJsland doet z’n naam nu wel heel
erg eer aan. Toen we aankwamen was het lekker weer, een beetje zon, een beetje
wolken en een graad of 15. Maar daarna is het gaan regenen en vooral stormen,
horizontale regen dus. ’s Nachts stond de auto te schommelen op de windvlagen.
We zijn desondanks naar de waterval Hengifoss gelopen, een flinke tippel steil
de berg op. Ook zijn we het schiereiland Langanes opgereden, off road,
helemaal naar het uiterste puntje, naar de vuurtoren, maar een mooi
uitzichtsplatform dorsten we niet op. Het stormde zo hard, dat we dachten dat
we in de oceaan geblazen zouden kunnen worden. Mooi, verlaten, ijzig,
stormachtig. De temperatuur heeft hier nog nauwelijks de dubbele cijfers
aangetikt. Maar toen hadden we toch opeens een mooie dag van de week, met wat
zon en wat wolken.
Het landschap wint wel aan kracht in de somberte van de
zware bewolking en harde wind.
En water, overal is water, meertjes, fjorden, rivieren en
vooral veel, heel veel watervallen.
Gelukkig hebben we een goede kachel, een beetje oversized, maar dat betekent dat het binnen een paar minuten lekker warm is. ’s Morgens zetten we hem vanuit bed aan, dan hoeven we niet in de kou op te staan.
IJsland is nog steeds alleen open voor toeristen uit Schengenlanden
(en Noorwegen en Zwitserland), maar omdat ook IJslanders zelf dit jaar
voornamelijk in IJsland op vakantie gaan, is het toch druk op de campings. Niet
vol, maar wel druk. Heel veel gehuurde campers, heel klein, soms alleen een
bestelwagentje, of iets groter, of heel groot. Het merendeel van wat er op een
camping staat zijn IJslandse auto’s, meestal gehuurd dus. Ook bij de
bezienswaardigheden is het wel redelijk rustig, vooral de parkeerplaatsen voor
bussen zijn nog helemaal leeg.
Indrukwekkend is ook een solfatarenveld: kokende
modder met gasbellen, sissende gaten in de grond, met de geur van zwavel, ofwel
rotte eieren.
Vreemd blijft het altijd dat het nu in IJsland niet donker
wordt, om 2 uur ’s nachts is het nog steeds even licht als overdag. We
gebruiken de zonneschermen als verduistering. Vreemd is ook dat, ook al is het
licht, toch de straatverlichting in een stadje aangaat. Misschien om je eraan
te herinneren dat het nacht is (als je de kroeg uitkomt).
Verbazingwekkend voor ons is de totale afwezigheid van je
houden aan coronaregels. Er is wel beleid en de regels staan ook overal:
houd 2 meter afstand, was je handen etc. Maar niemand houdt zich hieraan. In
de rij bij een kassa staat iedereen dicht op elkaar. In een supermarkt is
meestal wel één kassa met een zgn kuchscherm, maar verder nergens. Ook niet in
restaurants, niet bij de balie van een camping. Gisteren stonden we buiten te
wachten tot de receptie van de camping openging. Voor ons stond een duidelijk
snipverkouden Duitse (jonge)man, hij niest in z’n handen, hoest openlijk enz.
Vervolgens gaat hij naar binnen en hangt over de balie van de receptie van de
camping, bijna in het gezicht van de receptie-medewerker te blazen. Maar ook
zij doet geen stap naar achteren.
IJslanders omhelzen elkaar, staan in elkaars gezicht te
schreeuwen en praten. Ik weet niet of wij nu al zo geïndoctrineerd zijn dat we
dit allemaal verbazingwekkend vinden. Natuurlijk, IJsland heeft in totaal nog geen 2000
besmettingen gehad, met ‘maar’ 20 doden. En natuurlijk moet iedereen getest worden
die IJsland binnenkomt, maar dat is niet waterdicht. En Duitsers
hebben toch ook hun deel wel gehad.
Maar goed, wij houden afstand en reizen met je camper maakt
dat ook makkelijker.
 |
| IJslandse pony's |
 |
Drijfhout. In het noorden komt veel drijfhout aan. Onderzoek heeft aangetoond dat dit boomstammen zijn die in het noorden van de Sovjet Unie via rivieren zijn vervoerd, maar door slordige verwerking in zee terecht zijn gekomen. Dit is voornamelijk uit de periode tot 1975. Daarna hebben ze betere verwerkingsmethoden ontwikkeld.
De noordelijke kust ligt vol met dit soort drijfhout.
|
 |
| Dettifoss |
 |
| Dettifoss op tot nu toe de enige zonnige dag |
 |
| Hverir |
 |
| Kokende modder met gasbellen in Hverir |
 |
| Hverir |
 |
| Hverir |
 |
| Viti |
 |
| Hverfell, explosiekrater |
 |
| Say no more |
 |
| Weet even niet meer waar deze is gemaakt |
 |
| Walvismuseum in Husavik |
