Honduras, 6 maart 2024
We zijn inmiddels Guatemala uit. We hebben in een kleine 4
weken een flinke reis door Guatemala gemaakt. Wat een mooi en divers land is
Guatemala, wat een prettige sfeer, rustig, vriendelijk. We hebben prachtige Mayatempels
gezien in prachtig oerwoudgebied. Door heel veel leuke dorpjes gelopen, vooral vrouwen
in traditionele kleding. Veel mooie oude stadjes, met prachtige pleinen en
kerken (meestal nog door de Spanjaarden gebouwd). Mooie markten, leuke
dansfeesten op de pleinen. Prachtige meren, bergen, actieve vulkanen. Een
geweldig land om doorheen te reizen. Wel jammer wel dat er overal zoveel afval
ligt. Afval is een probleem in veel van deze arme landen. Als er al een
vuilophaaldienst is, dan moet je daar vaak voor betalen. Je ziet daarom niet
alleen heel veel zwerfafval, overal, maar ook grote bergen huisvuilzakken,
ergens in het bos, bij een dorp of stadje. Maar er is ook geen idee dat je niet
je rotzooi gewoon uit de auto kan gooien of ergens laten liggen als je een
broodje uit piepschuimbakje hebt gegeten, daardoor liggen overal lege flessen,
voedselverpakkingen vooral langs de weg. Er is geen bewustzijn dan je je eigen
omgeving niet vervuilt. Dit was ook wel in Mexico en Belize, maar niet zo erg
als in Guatemala.
Maar we zijn niet alleen Guatemala uit, maar ook El Salvador
in, door en uit. Een piepklein landje met veel inwoners. De helft van NL met
ca. 6 miljoen inwoners. Minder dus dan NL, maar het leek wel of ze allemaal
buiten waren.
Landschappelijk is El Salvador net zo mooi, maar opvallend
is dat je geen inheemse dorpen ziet. De meeste mensen zijn van gemengde afkomst
(Spaans, inheems meestal) en zijn daarom veel langer dan Maya’s en niet meer
traditioneel gekleed.
We zijn inmiddels in Honduras aan de Caraïbische kust, de
noordelijke kust dus. Bijna met uitzicht op de Kaaimaneilanden en daarachter
Cuba (die zie je natuurlijk niet echt, toch net te ver). Honduras lijkt veel op
El Salvador. Maar is wel duidelijk nog armer.
De grenzen gaan tot nu toe erg makkelijk. De grens El
Salvador in was wel heel makkelijk. De douane-beambte nam ons mee langs de
loketten, was supervriendelijk en alles snel en simpel. Duurde bij elkaar
minder dan een uurtje. Voor Honduras moet je een online-formulier invullen,
nogal omslachtig: eerst een app downloaden en daarna nog een
gezondheidsformulier via een andere app. Die laatste app kregen we niet
geïnstalleerd, dus dan maar niet. Aan de grens vroegen ze niet naar de
bevestigingsmail en stelden alle vragen die we op dat formulier hadden
ingevuld. Dat online invullen hadden we kunnen laten. Waren hier bij elkaar
misschien 2 uur kwijt om van El Salvador in Honduras te komen.
Overnachtingsplekken zijn wisselend. Meestal hebben we wel
een mooie plek, maar je moet het van tevoren wel goed uitzoeken (op
iOverlander). We hebben op een prachtig grasveld bij een Finca gestaan, met
uitzicht op de Santa Ana Vulkaan. We hebben bij een huis gestaan. We hebben in
het centrum van Suchitoto, een heel mooi stadje, bij een klooster gestaan,
opgezet en gerund door zuster Peggy, die nog even kwam kennismaken. Een
Amerikaanse van oorsprong, ze woont al 40 jaar in El Salvador, maar kletst nog
als een Amerikaanse. Maar we hebben ook een keer bij een benzinestation
gestaan. Op een grasveldje. Alle locaties die ik had uitgezocht lukten niet. De
nachtwaker van het benzinestation wilde $2 hebben en ging vervolgens met een
groot geweer op een stoeltje voor onze camper zitten. We waren wel ‘veilig’.
Nu staan we aan zee, op een soort resort, maar er zijn geen
gasten, alleen Hondurezen die in de kleine huisjes wonen die op de compound
staan. We staan precies naast het zwembad. De zee is 50 meter verderop. Het is
erg warm, overdag zo’n 35-37 graden, dus een zwembad om af te koelen is wel
heel lekker.
We komen op dit moment eigenlijk geen andere overlanders
tegen. Honduras ligt buiten de PanAmerikaanse route.
Verdere planning
We hebben al een paar vragen gekregen over onze route en
planning. Gaan we na Panama naar huis of gaan we door naar Zuid-Amerika? We
hebben gezegd dat we dat pas zouden besluiten in Panama, maar zo eenvoudig ligt
dat natuurlijk niet. Je kan nog steeds niet van Midden-Amerika naar
Zuid-Amerika rijden. Dat komt niet door het Panamakanaal, daar zijn bruggen
overheen. Maar door de Darien Gap. Dit is grensgebied tussen Panama en
Colombia, dat een natuurgebied is. Er zijn geen doorgaande wegen en is nogal
ondoordringbaar. Het is een vrijgebied voor drugkartels en mensensmokkelaars.
Vluchtelingen nemen deze route wel, maar ook voor hen is deze route heel
gevaarlijk. Het gaat uiteindelijk om een gebied met een lengte van maar ca. 150
km.
Er is ooit een ferry geweest tussen Panama-Stad en Cartegena
in Colombia, maar die is al een 10 jaar geleden opgedoekt. Met een ferry kan je
je camper verschepen net als dat je naar Engeland gaat. Je rijdt zelf je auto
erop, en bij aankomst eraf. Maar nu ben je dus afhankelijk van verscheping. Op
dezelfde manier als dat je je auto/camper van Europa naar Amerika verscheept.
Dus camper met veel papierwerk inleveren in de haven. Hij kan daar wel een tijd
op de kade staan. Als het schip aankomt, wordt de camper door iemand van de
rederij op het schip gereden en een dag later is hij al in Cartagena/Co;ombia.
Dan duurt het nog een dag of 2-3 voor je hem door de douane hebt. Deze manier
van verschepen heet ro/ro (afkorting van Roll On/Roll Off). Probleem hierbij is
dat er niet veel Ro/Ro schepen van Panama naar Cartagena varen, ongeveer 1 per
maand en niet volgens een vast schema. Planning is dus lastig. Bovendien mag je
zelf pas Panama verlaten als je camper op de boot is gereden. Je weet nooit
zeker of de boot is vertraagd. Vertragingen kunnen fors zijn. Ik volg nu
reizigers die de andere kant op reizen van zuid naar noord en hun boot heeft een
vertraging van 10 dagen. Je kunt dus ook je vlucht nog niet boeken en nog geen
hotel reserveren in Cartagena.
Eenvoudiger is het als je camper in een container past. Dan
gaat de container na inspectie op slot en gaat pas weer open als jij erbij
bent, op de plaats van bestemming. Het voordeel is dat er ca 2-3
containerschepen per week van Panama naar Cartagena gaan. Bovendien is het veel
veiliger, want je camper staat niet open en bloot op de kade te wachten. De
prijs ligt iets hoger, maar je kunt een container vaak met iemand delen (in een
40 ft container passen vaak wel 2 voertuigen). En je mag het land verlaten als
de camper de container in is gereden. Je kan dus beter een vlucht en hotel voor
Cartagena plannen.
Maar wij passen niet in een container, te hoog, ook voor een
verhoogde container. De enige andere optie is een zogenoemd flatrack. Dat is
als een container zonder wanden. Hij wordt als laatste op een containerschip
geladen en staat open op het schip, in weer en wind Nou is het maar een korte
tocht van ca. 1 dag, dus dat is niet zo erg.
Gaan we dit allemaal doen? We denken inmiddels van wel. We
zijn in ieder geval aan het onderzoeken en hebben voor flatrack en ro/ro
quotaties gevraagd aan tussenpersonen.
We plannen nog ca. 1 week voor Honduras, ca. 1 week voor
Nicaragua, ca. 1 maand voor Costa Rica en ca. 1 week voor Panama. Dat betekent
dat we denken om de camper in mei te verschepen.
We houden jullie op de hoogte.
 |
| Op een veld bij een finca met prachtig uitzicht op 4 vulkanen |
 |
| El Fuego, een zeer actieve vulkaan in El Salvador |
 |
| Muurschilderingen in El Salvador |
 |
| Copan Mayasite |
 |
| Ara's in Copan, Honduras |
 |
| Bij het benzinestation bleef de guard de hele nacht voor onze camper zitten. |
 |
| Koffie drogen op de finca waar we stonden |
 |
| Een gezinnetje kwam langs en wilde samen op de foto |
 |
| El Salvador in, door en uit. |