Letland, Riga, 10 juli 2025

We rijden Litouwen, de zuidelijkste van de 3 Baltische landen in via de zogenoemde Suwalki of Poolse corridor. Dit is een relatief smalle strook land tussen Wit-Rusland/Belarus aan de oostkant en Kaliningrad, een Russische exclave aan de westkant. Het is daarmee de enige NAVO-toegang tot de Baltische landen en wordt daarom gezien als het een belangrijk en kwetsbare toegang tot de Baltische landen.

In Litouwen rijden we langs de grensrivier met het Russische Kaliningrad naar de kust. Kaliningrad is een zogenoemde exclave, een stukje Rusland buiten Rusland.

Kaliningrad behoorde bij Pruisen, maar werd in 1945 door Rusland geannexeerd. Wat er nog over was van de Duitse bevolking is in de periode 1945-1947 door ziekte en wraakacties grotendeels omgekomen. Het restant van de Duitse bevolking is daarna gedeporteerd naar Duitsland. Na de oorlog bouwde de Sovjet Unie het gebied snel op.

We rijden verder door Litouwen. Een mooi stukje kust is de Koerse Schoorwal, een schiereiland voor de kust van Kaliningrad en Litouwen. Hoewel het een schiereiland is moet je er met de ferry naar toe, want het gedeelte waarmee het aan het vaste land vast zit bevindt zich in het Russische Kaliningrad. Dat betekent ook dat als je ver genoeg op het smalle schiereiland doorrijdt, je dichtbij Russisch grondgebied komt. In het duingebied zie je in de verte enkele russische wachttorens staan.

Het weer is nog altijd prachtig, bij jullie een hittegolf, hier gewoon lekker warm, tot zo’n 25 graden. Als het bij jullie afkoelt wordt het weer hier ook minder. Meer regen en de temperatuur daalt tot zo’n 20 graden overdag. Eigenlijk nog altijd heel lekker weer, zeker voor een wandeling.

We vinden onze mooie overnachtingsplekjes voornamelijk op de app Park4night, dat zich meer dan iOverlander  op Europa richt. Ook met veel reviews en vaak foto’s. Net als de Scandinavische landen, mag je ook in de Baltische landen overal overnachten waar niet staat dat het verboden is. En we vinden hele mooie plekjes, soms komt er nog een andere camper bij in de avond, maar vaak staan we ook alleen.

Als we ’s avonds lekker buiten zitten op een mooi plekje krijgen we opeens een alarmbericht op onze telefoons. In het Lets. Google translate vertelt ons dat er zware onweersbuien onderweg zijn met zware regen, hagel en windstoten tot 25 m/sec. We zoeken op andere weersites. Weerplaza geeft ook alarm voor onze regio, maar de app die we zelf altijd gebruiken, Windy.com, geeft wel onweer aan, maar geen zware wind. We staan op een open plek in het bos en zijn een beetje bang voor een vallende boom. We verkassen daarom naar een dorpje in de buurt en gaan op de parkeerplaats van de plaatselijke supermarkt staan. Het onweert wel maar al snel wordt het minder en gewaaid heeft het zeker niet. We rijden dus maar terug naar ons mooie plekje in het bos en moeten meer vertrouwen hebben in Windy dan in Weerplaza.

Het regent wel de hele nacht lekker door. Toch willen we de volgende dag een wandeling maken door een moerasgebied. Een wandeling over het moeras op een plankenpad van ca. 6 km. Het weer knapt op en de zon komt zelfs goed door. Het water in het moeras staat door de regen van vannacht wel hoog. Op sommige plekken moeten we enkeldiep door het water. Maar de wandeling is prachtig. Op een gegeven moment loopt het plankenpad het bos in. De wortels hebben hier en daar het plankenpad omhoog gewoeld waardoor het wat schuin loopt. De planken zijn nat en daardoor is het af en toe spekglad. John heeft beter grip op de natte planken. Ik glij een paar keer van de planken af en sta in het moeras. Op een gegeven moment glij ik zo weg, dat ik dwars over het plankenpad lig, zeer charmant. Ik besluit mijn sokken uit te trekken en over mijn schoenen te trekken. Dat werkt en we kunnen stabiel verderlopen. Gelukkig geen blessures opgelopen bij de val.

We zijn inmiddels in Riga, niet het mooiste stukje Letland vinden wij. Het is net als veel Europese steden veel op toeristen gericht, de ene soevenirwinkel na de andere, grote terrassen. Leuk om een keer te zien, vooral de markt die is gehuisvest in 5 grote hallen, die oorspronkelijk zijn gebouwd als hangars maar dan voor Zeppelins, heel hoog en groot dus.

We hebben weer een mooie fotoselectie gemaakt, geniet ervan, doen wij ook.

Het schiereiland de Koerse Schoorwal

Overal staan koffiemachines, Illy of Lavazza

Heel veel ooievaars

Het kruis was niet eens zo groot

Veel mooie oude houten huizen

Paleis in Rundales

Het plankenpad 6 km door/over het moeras,
verderop gaat het pad het bos in
en dan gaat het mis.

Altijd de nationale vlag met de EU-vlag
en de Oekraïnse vlag

De markt in Riga in de Zeppelin-hangar

Een prachtige plek voor een sundowner

 

Litouwen, Silute, 29 juni 2025.

Doen we wel of doen we geen blog. We zijn alweer een tijdje onderweg, naar Oost-Europa, maar met een flinke aanloop in Nederland en daarom starten we nu pas met onze blog.

Een korte samenvatting van wat we de afgelopen weken hebben gedaan.

Ik moest naar de tandarts voor een nieuwe brug, dus de dag na de eerste behandeling gelijk vertrokken, 3 juni. Het idee was om naar een natuurkamping in Lemele te gaan en daarna naar het Lauwersmeer. Dat hebben we inderdaad zo uitgevoerd, maar het weer werkte niet mee: regen, regen, regen. En in het westen van het land was het wel mooi weer. Maar ja, niets aan te doen.

Daarna weer terug naar huis voor de 2^e behandeling bij de tandarts. Niet echt naar huis, want dan zou de camper terug de stalling in moeten, spullen eruit, Kortom teveel gedoe, dus op een camping in Wassenaar gestaan.

We hebben ook deelgenomen aan de 2^e demonstratie De Rode Lijn op 15 juni in Den Haag. Deze demonstraties zijn onderdeel van wereldwijde protesten tegen de passieve houding van de eigen regering, de Nederlandse in ons geval, ten aanzien van de oorlog in Gaza en de oorlogsmisdaden die daarbij door Israël worden gepleegd. Indrukwekkende massa mensen, merendeels in het rood gekleed. Om een symbolische rode lijn te trekken die de regering niet trekt.

De demonstraties zijn georganiseerd door samenwerking van veel organisaties, zoals Oxfam/Novib, Amnesty International, Save the Children, een Ander Joods Geluid en ook Artsen Zonder Grenzen. Wij liepen mee met Artsen Zonder Grenzen.

Met een nieuwe brug in de bek, konden we weer wat verder op pad gaan. Eerste doel was de 4x4 beurs in Bad Kissingen, de Abenteuer & Allrad Messe. We zijn er een keer eerder geweest, jaren geleden. Voor de bezoekers van deze beurs worden in de omgeving van Bad Kissingen pop-up campings gemaakt, velden vol met campers. Veel zelfbouw of professionele bouw, maar (bijna) allemaal bijzonder. De beurs is ook leuk, maar het leukste zijn deze pop-up campings met al die bijzondere campers. Gelukkig was het mooi weer, want ook de beurs is in de openlucht in een veld.

Daarna weer richting Polen, onderweg vrienden in Leipzig bezocht. We hadden elkaar in jaren niet gezien en van hun kinderen kenden we alleen de oudste, als peuter. Een heel leuk bezoek.

En daarna weer verder door Polen naar de Baltische Staten. Het eerste doel van deze Oost-Europareis.

Het weer is wat anders dan bij jullie. Het is hier koeler, overdag zo’n 20 graden en het regent af en toe een beetje, maar ook veel zon. Maar de verwachting voor de komende week is ook oplopende temperaturen. We gaan het zien, net als de foto’s hieronder.

Openluchtmuseum Rumsiskes bij Kaunas in Litouwen

Klooster en kerk Pazaislis

Uruguay, Montevideo, 21 februari 2025.

We zijn dakloos. Na 764 dagen, 3 continenten, 17 landen en 86.000 km samen met onze camper, hebben we hem vandaag in de haven moeten achterlaten.

Hieronder afbeeldingen van de Google tijdlijn.

De 24^ste moet de boot aankomen in Montevideo, dan wordt onze camper op de boot gereden en vertrekt op de 25^e. Hij gaat dan nog naar Buenos Aires dan terug naar 2 havens in Brazilië, dan naar Santa Cruz  op Tenerife en dan Antwerpen. Geplande aankomst in Antwerpen (vooralsnog) 25 maart. Dus mogelijk ophalen op 26 of 27 maart. Maar vaarschema’s van deze schepen zijn zeer flexibel. Toen wij ca. 4 weken geleden boekten voor dit vrachtschip, stond het schema op aankomst in Montevideo op 9 februari. Na telkens weer vertragingen staat de aankomst in Montevideo nu op 24 februari.

We hebben de afgelopen weken nog door het noord-oosten van Argentinië gereden. Niet echt een heel interessant deel van onze reis, zullen we maar zeggen. We hebben wel een bijzondere ontmoeting gehad. Floortje Dessing maakt al een aantal jaren ‘Floortje naar het einde van de wereld’. In het eerste seizoen in 2014/2015 ging een aflevering over een Argentijnse familie die met 4 kinderen reisden met een auto uit 1928, de Zappfamily. Deze auto was geen bewuste keuze, maar beschikbaar voor het budget dat ze hadden toen ze begonnen te reizen, 22 jaar geleden, toen nog zonder kinderen. Ze raakten gehecht aan de auto en pasten hem aan toen het gezin in omvang toenam, tot 4 kinderen. Ze hebben de auto verlengd door hem door te zagen en een stuk ertussen te zetten. En voor de kinderen werd een daktent op het dak gebouwd. Het is dus geen camper, maar een ruime, hele oude auto. Sinds een jaar zijn ze gestopt met reizen, de oudere kinderen studeren. Ze hebben een camping gekocht en zo zijn we in contact gekomen. Wij kwamen niets vermoedend op hun camping uit. Zagen hun oude auto staan en foto’s in de hal die bij de camping hoort. Toen herinnerde ik me de uitzending van Floortje Dessing, omdat het destijds wel indruk heeft gemaakt dat je met 4 kinderen zo kan reizen. We hebben samen gegeten en verhalen uitgewisseld. Het reizen houdt nog niet voor ze op, ze willen volgend jaar een zeereis met een zeilboot maken. Leuk om ze te volgen. Als je geïnteresseerd bent in de Floortje Dessing uitzending, dit is de link:

Floortje naar het einde van de wereld | NPO Start

Daarna op ons gemak verder gereden naar Uruguay. In Uruguay hebben we voornamelijk langs de mooie kust gereden. Alhoewel het land zeker wel aantrekkelijk is, vooral heel groen, mist het de grootse landschappen die we eerder hebben gezien. Maar toch aangenaam reizen en we hebben geen haast.

Na alle eerdere vertraging van de vrachtboot waarmee we onze camper naar Antwerpen verschepen, blijft hij nu goed op schema, dus vandaag de camper ingeleverd in de haven. We zitten nu in een appartement in de oude stad van Montevideo. En wachten tot we zeker weten dat de camper op de vrachtboot is gereden en dus onderweg naar Antwerpen. We hebben overwogen om van hieruit nog een weekje naar Buenos Aires te gaan, maar het is te warm, 30-34 graden, vochtig warm. We hebben er hier in Montevideo al moeite mee om overdag veel te ondernemen en in Buenos Aires is het nog iets warmer.

Bedankt voor al jullie reacties op onze postings op deze blog

Tot ziens in NL,

John & Moniek

Een heel mooi plekje in een natuurpark in Urugay

Natuurpark

Natuurpark

Natuurpark

Natuurpark

Asado in Montevideo

Montevideo

Montevideo

In de haven, achtergelaten.