Kruger Park, 7 september 2019
Na de Slagveldroute rijden we voor wat ontspanning naar HluHluwe-iMfolozi Park en vinden (via iOverlander) in
de buurt een leuke camping. De campingeigenaar heeft buiten de camping een
waterhole gemaakt, waar wild op afkomt. We hebben een plekje met uitzicht op
het waterhole en ’s avonds komen de zebra’s, duikertjes (kleine gazelles),
nyala’s (grote gazelles) en nog wat andere gazelles naar het waterhole.
We rijden een klein stukje door
naar St Lucia, naar het iSimangaliso
Wetland Park, een uitgestrekt moerasland. We doen het rustig aan en maken een
tochtje met een boot over een groot binnenmeer waar veel nijlpaarden zijn. En het
waren er echt heel veel. Het zijn rare beesten, groot, log, en lopen overdag in
het water en ’s nacht grazen ze de kanten af, maar kunnen ook wel tot meer dan
20 km uit het water komen om hun dagelijkse portie gras (tot wel 40 kg) te
grazen. Het meer is op de meeste plekken niet meer dan een meter diep en
daar lopen de nijlpaarden over de bodem van het meer. Ook wat krokodillen die
lagen te zonnen op de kant. Mooie tocht bij laat middaglicht.
Ons plan is om naar het noorden
te rijden, richting Kruger Park en onderweg de befaamde Panoramaroute te doen.
Maar onderweg naar het begin van de Panoramaroute is het weer al wat wisselend
bewolkt. We staan in Sabie op een leuke camping, wel weer helemaal alleen. De
eigenaar, komt zich voorstellen, wil zeker weten dat we rode wijn hebben en
boerewors voor de braai en laat een kruiwagen hout brengen voor een ‘bonfire’.
We hebben uit die kruiwagenlading wat kleinere stukken hout gehaald en
inderdaad een flink vuur gemaakt. Het is hier al om 6 uur ’s avonds donker, dus
een vuurtje is wel gezellig, met een wijntje en onze braai. Maar om een uur of
9 in de avond zitten we net binnen en het begint zachtjes te regenen en harder
en harder. We hebben de weersverwachting gezien, maar echt regen hadden we toch
niet verwacht. Toch maar naar het begin van de Panoramaroute gereden, maar het
blijft regenen. We wachten nog een dag
af, maar uiteindelijk, na 36 uur stromende regen, in dichte mist, in de kou
want op 1600 meter hoogte is het zonder zon snel koud, houden we de
Panoramaroute voor gezien of eigenlijk ongezien, want de Panorama’s zaten in de
dichte mist.
We rijden naar het Kruger Park,
waar we alvast een voorproefje nemen. De campings in het Kruger Park zijn
allemaal volledig volgeboekt. We hebben vorige week nog wel een paar
reserveringen kunnen maken, maar eigenlijk niet in een logische volgorde, dus
we weten nog niet wat we daarmee doen. Maar, het weer is opgeknapt en de zon
schijnt weer.
De taal blijft verbazen. Wij
zijn niet gewend dat we een vreemde taal in een buitenland kunnen lezen, maar
hier kan je zelfs gewoon een krant lezen of een tijdschrift. Af en toe is het
wat lastig, maar als je het hardop zegt dan is het opeens begrijpelijk. Ze
laten nogal eens een medeklinker weg en zo wordt over oor, of tegen wordt teen,
droge wordt droe. En de plaatsnamen. Ik heb het al eerder over de plaatsnamen
met ‘fontein’ gehad. Veel plaatsnamen zijn heel huiselijk, zoals Tevrede, of Altever,
of Nooitgedagt, of Chrissiesmeer. Of Moedig. Je vraagt je af wat er met
Chrissie en het meer is gebeurd, of dat de grond voor de boerderij toch wel
heel erg ver was. Vooral op een bord langs de weg kan je zo heel leuke
combinaties krijgen. We hebben er een paar op de foto’s hieronder gekozen.
