Pensacola, 2 februari 2023
Als we bij het volgende State Park komen, stoppen we precies voor de streep. Er is een vriendelijke oudere zwarte dame met grijze dreadlocks die ons bevraagd: waar we vandaan komen, wat we gaan doen, wanneer we in de US zijn aangekomen etc. Ze vindt onze trip zo ‘amazing’ dat we van haar een gratis ticket het park in krijgen. We parkeren en pakken de fietsen en maken een tochtje door het Wakulla Spring State Park. En we maken een boottochtje over een deel van de rivier. Veel vogels en veel alligators, die rustig in het zonnetje liggen. En een ranger die veel uitlegt, maar vooral veel praat (en flauwe grapjes maakt).
In een ander State Park, op St. George Island, blijven we een dagje staan en pakken weer de fietsen voor een tochtje over het eiland. Een man spreekt ons aan en vraagt of we echt uit Nederland komen. Hij vertelt dat hij geboren is in Medemblik en op 5-jarige leeftijd met z’n ouders en grootouders als boerenfamilie naar Canada is verhuisd. Hij is zelf ook boer geworden, heeft z’n hele leven in Ontario geboerd en zoekt nu de zuidelijke staten op in de winter. Hij spreekt geen Nederlands meer, verstaat het ook niet meer.
Voor een volgende overnachting gaan we naar Grayton Beach State Park. De campsite is eigenlijk vol, maar ze houden altijd een emergencyplek open en die krijgen wij.
In Eden Garden State Park ontmoeten we een oudere dame, Sandy, die daar als vrijwilliger werkt en die ons verhaal ook zo ‘amazing’ vindt. We ontmoeten haar man, we krijgen haar kaartje en moeten met haar in contact blijven. Volgende maand gaan ze naar een State Park in Oklahoma, ook weer vrijwilligerswerk doen. Haar kleinzoon vindt het geweldig zoals zijn opa en oma rondreizen en werken, maar haar dochter vindt het maar raar dat ze dit doen.
We horen ook interessante verhalen. Er blijkt een soort rondreizend circus te zijn van senioren, die vrijwillgerswerk doen in State Parks of als campground host op een camping in de State Parks. Ze werken 10-12 uur in de week en krijgen daarvoor in de plaats een plek met hun big rig: een grote camper of een zogenoemde 5th wheel, dat is een trailer achter een pick-up, waarvan het voorste deel gedeeltelijk over de bak van de pick-up hangt. Dan werken ze in de winter in de zuidelijke staten een paar weken of een paar maanden en daarna gaan ze naar een volgend park of campground. Ze blijven bezig en kunnen gratis overnachten. Er is zelfs een website waar alle vrijwillgersvacatures in de State Parks op staan.
Daardoor lijkt het ook of er zoveel ouderen werken. Maar ook in de Walmart (supermarkt) zie je mensen die echt behoorlijk boven de 65 zijn en nog vakken vullen of tassen inpakken voor klanten, of gewoon bij de ingang staan en je begroeten. Ook de schoonmaakster in het hotel in Brunswick was behoorlijk op leeftijd: ‘that’s my situation’ zei ze.
En de camper blijft bekijks trekken. We zien iemand een foto maken als we net van de supermarkt teruglopen naar de camper. Een andere man komt naar ons toe, waar we deze camper hebben gekocht, want hij wil er ook zo een.
Vandaag, zondag 5 februari, zijn we naar New Orleans gereden, hebben een paar dagen geleden nog een plek op een camping kunnen reserveren. De camping heeft een shuttlebusservice naar het centrum, makkelijk dus. Meer over New Orleans in het volgende blog.
