Dinsdag, 11
april 2023
Jarig geweest
en in de Grand Canyon geweest. De combinatie betekent dat we een
helicoptervlucht de Canyon in hebben genomen.
Het zijn kleine
helicopters, waar 6 passagiers in meegaan; een vlucht van 45 minuten. Eerst
over het Kaibab National Forest (met veel Ponderosa dennenbomen). Dan valt
opeens de grond weg en zit je boven en in de canyon. John en ik zaten voorin. John
precies op de goede plek met zicht naar beneden. Zie de beelden, die zeggen
meer dan woorden.
De eerste dag
zoeken we een mooi plekje in het National Forest, net buiten het park. De
zuidelijke kant van de Grand Canyon ligt op een hoogte van 2100-2300 meter. Op
2100 meter liggen nog flinke sneeuwplekken, op 2300 meter ligt gewoon nog een
dik pak sneeuw. Maar het is prachtig weer, overdag wordt het al gauw 15 graden
en de sneeuw smelt snel.
De eerste paar
dagen hebben we voornamelijk langs de Rim gefietst. We nemen een keer een extra
zijpad. Ik zie het bord niet: Indian Reservation, no trespassing. Ik zie wel de
hutjes, die half dichtgespijkerd zijn. John heeft het bordje wel gezien en
roept dat we hier niet mogen zijn. Maar dat is al te laat. Van verschillende
hutjes komen grote honden achter ons aan; luid blaffend en grommend. John roept
fietsen, fietsen, want er loopt er al één naast hem die naar zijn kuiten hapt. We
zijn bijna weer bij de weg en fietsen zo hard mogelijk weg. Gelukkig zijn wij
elektrisch en zij niet, ze kunnen ons niet meer bijbenen en taaien uiteindelijk
af. Nou, we houden ons maar aan de gewone weg, geen paadjes meer met: no
trespassing.
We maken een
wandeling, de rand van de Canyon over en een deel van het pad naar de bodem van
de kloof gelopen. Maar de Grand Canyon is vooral een zeer populair National
Park en dat betekent dat het druk is. Alleen als je ’s morgens heel vroeg gaat
kan je nog een beetje het gevoel hebben dat je niet in een grote menigte
verkeert.
Toen we hier 8
jaar geleden waren was het lang zo druk niet. We hebben nooit een camping
gereserveerd en altijd plek gevonden.
We hebben aan
een paar mensen gevraagd hoe het komt dat het tegenwoordig zo druk is in de
parken. We horen dat er een aantal jaren geleden een promotiecampagne is geweest
om Amerikanen meer naar hun eigen parken te laten komen. Dat is bovenmatig
gelukt. Ook zegt iemand dat de generatie van de babyboomers klaar is met werken
en veel daarvan hebben huis en haard verkocht, een camper gekocht en toeren nu
hun eigen land door. We komen inderdaad vaak mensen tegen die huis en haard
hebben verkocht en nu alleen nog rondreizen in hun camper, RV, 5th wheel etc.
Daarnaast is
het nu Paasvakantie en zijn er veel toeristen, vooral Duitsers.
We hebben inmiddels een tijdverschil van 9 uur met NL. Dat heeft het
gekke effect dat je om half 10 ’s avonds de krant van morgen kan downloaden. En
als we om 10 uur ’s avonds de radio aanzetten, dan krijgen we het
ochtendjournaal met Astrid Kerseboom.
We zijn inmiddels weg uit de Grand Canyon, bij de Marble Canyon,
onderweg naar Vermillion Cliffs. We staan op een camping van de National Park
Service (zogenoemd dry camping, zonder faciliteiten), met een zandstrandje aan
de Colorado. We zijn flink afgedaald en zitten nu op ongeveer 1000 meter hoogte
en daardoor is de temperatuur nu midden op de dag opgelopen tot 29 graden.
Straks een gin en tonic op een strandje met m’n voeten in de Colorado.
 |
| Valley of Fire bij Lake Mead |
 |
| Valley of Fire |
 |
| Wandeling Valley of Fire |
 |
| Valley of Fire |
 |
| Valley of Fire |
 |
| Valley of Fire |
 |
| Valley of Fire |
 |
| Oldtimer op Route 66 |
 |
| Grand Canyon |
 |
| De Colorado vanuit de helicopter |
 |
| Grand Canyon North Rim vanuit helicopter |
 |
| Californian Condor bij Navajo Bridge onderweg naar Marble Canyon |
 |
| Strandje aan de Colorado |
 |
| Was getekend |
