27 april 2024

Panama, 26 april 2024.

We zijn wat langer in Costa Rica gebleven, omdat we anders langer dan 30 dagen in Panama zouden zijn en we krijgen maar een WA-verzekering en tijdelijke invoer voor de camper voor 30 dagen. De voorlopig verscheping van Panama naar Cartagena staat op 15 mei. Het was oorspronkelijk 12 mei, en het kan nog steeds heel veel veranderen. Helaas moeten we van dit soort verscheping gebruik maken om in Colombia te kunnen komen. Je kan niet overland van Panama naar Cartagena, er is geen weg, het is te gevaarlijk, kortom, het kan niet anders.

Costa Rica hebben we achter ons gelaten. Wel een mooi land, maar vooral in delen. Vooral het centrale deel van Costa Rica is heel erg toeristisch, met overal grote reclameborden om te gaan raften, ziplinen, tubing, kayaking, etc., alles voor de thrillseekers, adrenalinejunkies. We hebben ook wel wat pech gehad met het weer, telkens als we de hitte van het laagland en de kust wilden ontvluchten naar hoger gelegen bestemmingen, was het slecht weer. Maar uiteindelijk vonden we het zuiden mooier dan het centrale deel. Toch blijft het land niet hangen, we vonden het niet het meest aansprekende land van midden Amerika, dat blijft voor ons toch Guatemala. En, een ander heel groot nadeel van Costa Rica is de prijs. Alles, alles is heel erg duur. Campings zijn duurder dan in NL, met vaak alleen maar een smerige WC. Supermarkten, niet te betalen. We kochten vorige week 4 pakken yoghurt in de supermarkt. Je ziet vaak alleen die hele kleine 1 persoonsbakjes, maar hier hadden ze grote verpakkingen. We hadden ook nog wat andere spullen, wat T-shirts en sokken voor John. Bij het afrekenen vonden het wel een heel fors bedrag, kwam op ruim € 150 euro voor niet heel veel boodschappen. Toen we ’s avonds nog een keer de kassabon bekeken, bleek die 4 pakken yoghurt €57 (US$ 60) te hebben gekost. We hadden 15 dollar voor 900 gr yoghurt betaald en dat dan 4 keer. We zijn nog nooit in een land geweest dat zo duur is, zelfs Scandinavië is goedkoop vergeleken bij Costa Rica.

De grens was weer vrij makkelijk, maar ook wel vermakelijk. Costa Rica uit was snel. Panama in: je moet eerst naar een kantoortje in het dorpje om een WA-verzekering voor de camper te kopen. De dame had er op die maandagochtend niet veel zin in. Toen ze klaar was kregen we een kopie van het verzekeringsblad en ze had John zijn voornamen genomen als achternaam. Dus het moest over, vooral omdat bij de verscheping de verzekeringspapieren gecheckt worden met je paspoort. En ze was boos, maakte boos een prop van het papier, gooide het ver weg en begon weer opnieuw, ze moest dus ook weer John zijn paspoort en de registratie van de auto hebben en maar mopperen. Nou spreek ik geen Spaans, maar genoeg om te begrijpen dat ze zat te mopperen dat we te weinig Spaans spreken en dat zij het nou moet oplossen etcetc. Daarna troffen we nog iemand die met één vinger het formulier voor de tijdelijke import invulde, kortom, er was niemand anders aan de grens daar, maar we zijn er 2 uur bezig geweest.

We gaan heel traag in Panama, want we hebben  nog veel tijd. We hebben een paar dagen met 3 overland-campers op een kleine camping in Boquete gestaan. Het ligt op een hoogte van 1100 meter en is daardoor lekker fris, zo’n 25 graden overdag. Het is gezellig zo’n tijdje met anderen te staan, samen een glaasje wijn te drinken of samen wat te eten. Het Spaanse gezin heeft 2 kinderen van 5 en 3 en de anderen zijn de Vlamingen die we een tijdje geleden in Nicaragua weer tegenkwamen, nadat we elkaar voor het laatst in Canada hadden gezien. Ook zij hebben 2 kinderen 6 en 8 jaar oud.

We rijden na dit gezellige intermezzo door richting Panama-City, met wat stops onderweg. We rijden een flink stuk over de Panamericana ofwel de Panamerican Highway. Alhoewel we in grote lijnen deze snelweg volgen, rijden we niet zo vaak op deze weg zelf. Het is meestal een brede snelweg door drukke delen van een land. We kiezen daarom meestal voor alternatieve routes. Maar Panama is smal en er zijn niet echt andere west-oost routes.

Overal, langs wegen, in dorpen en steden, is de verkiezingscampagne bezig voor de algemene verkiezingen op 5 mei. Dat kan in Midden-Amerikaanse landen nog wel eens uit de hand lopen, dus we plannen om de dagen ervoor en erna op een goede veilige plek te zijn. We wachten het af.

Vertrek van de boot staat nog steeds op 15 mei maar alles kan nog gebeuren, want hij gaat nog langs een stuk of 5 havens, dus vertragingsmogelijkheden volop.








Panamezen houden van lawaai

Met 3 overlanders op een kleine camping