Cartagena, donderdag 23 mei 2024.
Nog geen On
the road again, maar meer Hotel California: you can check out any time you
like, but you can never leave.
Vorige week maandag 13 mei, hebben we de camper in de haven
ingeleverd in Colón, Panama. In de haven zijn alle inspecties gedaan: of je
geen litiumbatterijen vervoert, drugs gezocht (met een hond in de camper en je
mag zelf niet zien wat die hond doet, misschien springt hij op je bed), alles
doorzocht. Zelfs de dopjes van de ventielen van de banden moesten eraf en de
inspecteur laat een beetje lucht uit de banden lopen, om te kijken of je geen
drugs in je banden vervoert. Het blijft toch erg vreemd, wie zou er nou drugs
náár Colombia vervoeren. Het gaat met containerladingen tussen de bananen
Colombia ùit, niet in.
Daarna naar Cartagena gevlogen. We hadden een appartementje
geboekt, tot 20 mei. Maar inmiddels was duidelijk dat de boot weer vertraagd
was. Hij is 6 dagen in Galveston (bij Houston) in de USA blijven liggen. Geen
idee waarom, we zien alleen op marinetraffic.com waar hij is.
Toen hij eenmaal Galveston verliet
ging hij wel in volle vaart (16 knopen, kan je allemaal zien) naar Colón, de
haven waar onze camper geladen moest worden. Daar is hij toch weer een dag te
laat aangekomen. We konden via track&trace wel zien dat onze camper geladen
was, maar de boot vertrok maar niet, weer 12 uur vertraging. Vervolgens in
volle vaart naar Cartagena, daar is hij vanmorgen aangekomen. Maar, inmiddels
zoveel vertraging dat onze camper niet vóór het weekend uit de haven kan worden
opgehaald. Maandag op z’n vroegst, maar meer waarschijnlijk dinsdag, ruim 2
weken nadat we hem in de haven hebben ingeleverd. Dit alles voor 1 dag verscheping, omdat een
stuk weg ontbreekt van 150 km., de Darien Gap.
We zijn niet alleen in deze malaise. We lijden samen met
onze Vlaamse reisvrienden en hebben steun aan elkaar.
De vlucht van Panama naar Cartagena is nog wel interessant:
je moet bewijzen dat je het land binnen je visumperiode ook weer verlaat. En
dat kan alleen door een zgn. onward ticket te laten zien, zonder dat kom je het
land niet in en de airline neemt je ook niet mee. Maar, soms vragen ze het wel
en soms niet. Je koopt geen ticket voor de kat z’n staart. Je kan proberen uit
te leggen dat je een camper hebt en je kan zelfs de Bill of Lading laten zien,
maar dat schijnt niet te werken. Ticket, pannenkoek.
Als je naar Cartagena zoekt voor
een airline, krijg je al advertenties met het aanbod van dummyflights. Je koopt
een dummyticket voor USD 12 en daarvoor krijg je een ticket dat wel door de
airline gecheckt kan worden, het heeft een echt nummer.
We hebben dit toch maar gedaan, met risico want als het niet
werkt, dan heb je valse informatie gegeven en heb je een groter probleem.
De dummyflight-site maakt feitelijk reserveringen bij een
airline met de door jou gekozen bestemming en die vervalt als je niet betaalt
binnen 48 uur. Maar in de tussentijd krijg je wel een ticketnummer. Dit doet de
dummyticket voor je.
We kochten voor US$ 12 per persoon een ticket naar Amsterdam
over 3 weken. We kregen gelijk een ticket, met ticketnummer en is 48 uur
geldig, daarna vervalt het. En…. we werden inderdaad gecontroleerd, het nummer
werd on-line gecheckt en het klopte. Pfff… Iets na ons kwamen onze Vlaamse
reisgenoten, die hebben hetzelfde gedaan, werden ook gecheckt en het werkte.
Dus, als je ooit een retourticket moet hebben, terwijl je
dat niet gaat gebruiken, koop een dummyticket. Vele sites waar dat mogelijk is.
Nog even terug naar toen we nog met de camper aan het Panamakanaal stonden. Er liep een man te
wandelen, die zag iets en haalde ons erbij. Een grote boa constrictor (echt een
grote wurgslang) hing in een boom met een aalscholver omstrengeld. Een
aalscholver is toch ook echt een grote vogel. Waarschijnlijk toch te groot voor
de boa contrictor. Want ze vielen samen uit de boom, in het water. In het water
liet de boa constrictor de aalscholver wel los. Maar een aalscholver kan niet
vliegen als hij nat is, hij heeft geen waterafstotende vetlaag op z’n veren, om
beter te kunnen duiken. Je ziet hem altijd met z’n vleugels wijd zitten (ook in
Nederland) om z’n vleugels te laten drogen voordat hij kan vliegen.
Onze aalscholver is dus na zijn
val met boa constrictor in het water, verschrikt fladderend door het water een
eind verderop z’n vleugels gaan laten drogen. De boa constrictor hebben we nog
even boven water zien komen, ging de kant weer op en moest een nieuwe prooi
zoeken. Misschien iets kleiner.
We hebben geprobeerd er foto’s van te maken, maar het ging allemaal
zo snel.
Maar goed, we zijn al lang en breed in Cartagena, de stad
van Gabriel Garcia Marquez. We hadden een appartement vlakbij zijn huis, dat nu
museum is. Maar na Covidi s het niet meer open gegaan.
De eerste dagen in Cartagena scheen de zon en dan is het zó
heet, 40 graden in de schaduw. We zijn af en toe naar buiten gegaan, vooral om
even door de stad te lopen naar een museum, waar het koel is. ’s Avonds koelt
het wel wat af.
Cartagena, het oude ommuurde centrum, is heel mooi, maar ook
heel druk met toeristen. Twee dagen geleden is het ’s nachts gaan regenen,
heeft de zon niet meer uitbundig geschenen en is het zoveel koeler. Zodanig dat
we gisteren en eergisteren de hele dag door de stad hebben gesjouwd. Het
appartementje was leuk, aan de malecon, met mooi uitzicht op zee. Maar dit hadden
we maar geboekt tot 20 mei, we zitten nu weer in een mooie oude villa die tot
hotel is verbouwd, tot 24 mei. Maar we moeten dus weer op zoek naar een locatie
waar we tot dinsdag kunnen blijven.
De foto’s laten de oude stad mooier zien.
 |
| Bij de politie-inspectie in Panama |
 |
| Hier is de boa constrictor net met aalscholver in het water gevallen |
 |
| Inspectie bij het inleveren in de haven van Colón |
 |
| Ons appartement in Cartagena op de bovenste verdieping |
 |
| Appartement in Cartagena |
 |
| Ook dit is Cartagena |
 |
| Ons huidige hotel |
 |
| In Cartagena |