7 juli 2024

Ecuador, 6 juli 2024.

We gaan traag, Ecuador is prachtig met prachtige vulkanen.

Door Ecuador loopt van noord naar zuid een hoge bergketen, als onderdeel van de Andes. Oostelijk ligt het regenwoud van het Amazonegebied en westelijk de kuststrook. Wij reizen voornamelijk door de Andes. Het regenwoud hebben we naar ons gevoel genoeg gezien in Midden-Amerika en is erg warm, ook daar hebben we niet meer zoveel zin in. Voor de kust geldt hetzelfde, vrij warm en veel minder interessant.

We zitten dus de hele tijd op hoogte, nooit onder de 2500 meter, vaak rond de 3000 mtr, soms rond de 3800-4000 mtr. Quito bijvoorbeeld ligt op 2850 mtr en wij zaten daar op een camping nog een flink stukje boven

Ook hebben we een aantal nachten op 3800-3900 meter doorgebracht. Wandelen doen we dan wel, maar met name het stijgen is wel pittig, je bent snel buiten adem. Als we weer wat lager komen, merken we wel dat we inmiddels redelijk aan de hoogte zijn gewend: activiteiten doen en overnachten gaan dan steeds gemakkelijker.

Ook in de komende landen zoals Peru, Bolivia en Argentiniƫ zal het vaak niet veel lager zijn.

En dan de koelte die met de hoogte komt. De reis door Midden-Amerika werd voor gekenmerkt door warm, warm, warm, vooral heel vochtige warmte. Wel logisch in voornamelijk regenwoud. Maar nu is het overdag zo’n 22-25 graden en ’s avonds is het zelfs te koud om buiten te zitten. Heerlijk. Je kan zoveel meer doen.

Maar koken doen we niet zoveel. Almuerzo, dat is de belangrijkste maaltijd van de dag, de lunch met een warme maaltijd. Veel restaurants bieden de almuerzo aan. Het is een dagelijks menu, met keuze voor kip of vlees. Je krijgt een grote kom groentesoep en daarna een bord met rijst, patat, een beetje salade en wat vlees. Dat alles voor de vaste prijs overal van USD 3. En overal heb je dit soort restaurants. Lekker en erg makkelijk.

De munteenheid in Ecuador is overigens de Amerikaanse dollar, lekker makkelijk voor ons.

De laatste nacht dat we op de camping in Quito stonden, werden we ’s nachts wakker omdat er aan de auto heftig geschud leek te worden. Ik keek nog naar buiten wat er aan de hand was, maar John riep al dat het een aardbeving was. De auto ging heftig heen en weer. We kleedden ons aan en al gauw bleek iedereen op de camping naar buiten te komen. In de stad beneden (Quito, kijken we van boven op uit) gingen auto-alarmen af en begonnen honden te blaffen. Maar er kwamen geen hulpdiensten op gang, dus blijkbaar toch geen ernstige schade beneden in de stad. Na een paar minuten krijg je via Google een bericht over de aardbeving: hij bleek een klacht van 4.6 te hebben gehad, het episch centrum was 14 km noordwestelijk en was niet zo diep waardoor een aardbeving heftiger voelt. We hebben allebei wel eerder aardbevingen meegemaakt, maar nooit in een auto, wist niet dat je zo kon staan te schudden op je banden.

Na Quito zijn we naar het Nationaal Park van de hoogste nog actieve vulkaan van Ecuador gereden, de Cotopaxi, 5897 mtr. De top is bedekt met sneeuw. Maar de vulkanen liggen vaak in dikke bewolking, soms kan je de top van een vulkaan even zien. Of je hebt geluk dat het bijna een hele dag mooi weer is, zoals wij hadden bij de Cayambe (zie vorige blog).

Dat geluk hadden we minder bij de Cotopaxi, maar we hebben ons met zonsondergang op een bankje achter de auto gezet, dik ingepakt want het is wel fris op ruim 4000 mtr hoogte en gewacht en we kregen de Cotopaxi inderdaad gedurende 15 minuten in volle pracht te zien.

Een goede overnachtingsplek vinden is niet altijd makkelijk, zoals wel eerder geschreven. Meestal lukt het, maar soms is er gewoon niets goeds in de buurt. Laatste wilden we naar een weekmarkt in een plaats en er was ook op iOverlander geen goede plek te vinden. Je laatste mogelijkheid is dan altijd nog de brandweer, de Bomberos. Je mag eigenlijk altijd wel op hun terrein staan, het is veilig en ze zijn altijd erg verwelkomend, vriendelijk, gastvrij. John vroeg de volgende ochtend of hij een foto mocht maken van de brandweerauto die op het terrein staat. Natuurlijk, maar wel met het hele team erbij. De Bomberos als laatste resort om te overnachten.

Camping bij Quito

Quito by night

Fruitstalletje op overdekte markt in Quito

Museum Casa del Alabado, Quito, pre-Columbiaanse kunst

Museum Casa del Alabado, Quito, pre-Columbiaanse kunst

Museum Casa del Alabado, Quito, pre-Columbiaanse kunst



Museum Casa del Alabado, Quito, pre-Columbiaanse kunst

Parque Nacional de Cotopaxi

Vulkaan Cotopaxi

Weer een droomplekje met uitzicht op de Cotopaxi

Masker bij een begraafplaats


Kratermeer Quilotoa

Misschien geen droomplek, maar wel een gastvrije plek bij de Bomberos

Weekmarkt in Saquisili








En na de markt ga je met je aankopen naar huis

Waar is John?