Peru, Leymebamba, 27 juli 2024
We zijn al bijna een week in Peru. Vanuit Ecuador zijn we
via een prachtige route naar de grens van Ecuador met Peru gereden. De laatste
50 km was een onverharde hobbelige grindweg. Aan het eind rijden we een piepklein
dorpje binnen, er is een immigratiekantoortje en een douanekantoortje. De dame
bij de immigratie is net bezig met haar voetverzorging en vindt het niet zo
leuk dat we haar storen. Maar ze stempelt onze paspoorten uit. Bij de douane
moeten we onze tijdelijke importpermit voor Ecuador laten intrekken. De man
loopt naar buiten, loopt een paar keer om onze camper heen, z’n baas wordt
erbij geroepen en ja hoor, de baas tekent en we mogen het land uit. Maar, dan
moet wel de slagboom omhoog gaan en die zat nog met een hangslot op slot. De
baas, die net ons formulier heeft getekend gebaart dat hij er zo aankomt. Dan
loopt hij naar een winkeltje, doet daar op z’n gemak wat boodschappen, brengt
die nog weg, gaat weer terug naar het winkeltje om te betalen en dan, dan is
hij bereid om voor ons de slagboom te openen. Machtsmisbruik noemen we dat. Aan
de andere kant staat nu ook een Ecuadoriaan te wachten die Engels spreekt en
die zich ergert aan dit soort dingen, een slecht land zegt hij.
We rijden Peru in, waar de weg opeens wel is geasfalteerd.
En overal rijden mototaxi’s, die slingeren overal doorheen. We rijden weer door
het prachtige landschap naar Jaen, de eerste grote plaats op onze route in Peru.
We moeten daar een simkaartje kopen en geld trekken. We vinden een veilige
parkeerplaats aan de rand van de stad en nemen een mototaxi naar het centrum
waar een Clarówinkel (Claró is de
provider) die aan buitenlanders een prepaidcontract kan verkopen. De chauffeur
lijkt blij te zijn met de gringoklandizie en sjeest iedereen voorbij, kiest
links en rechts ieder gaatje waar ik denk dat hij niet door kan, maar toeteren
helpt, als een gek rijdt hij naar de Clarówinkel; tranquilo, tranquilo roep ik
nog, maar dat hoort hij niet eens.
Overigens hebben we de Starlink maar opgegeven. Ze weten het
bij de Starlinkhelpdesk niet op te lossen. Welk adres we ook invoeren, het
wordt niet geaccepteerd, zelfs adressen van grote hotels accepteert hij niet.
Starlink biedt ons nu een wereldwijdcontract aan, dan mòet het lukken. Kost €
400 per maand. Nou, dacht het niet, laat maar. Maar ja, dan zit je wel vast aan
lokale simkaartjes, die zeker niet dezelfde dekking bieden als de Starlink.
In de Clarówinkel duurt het een eeuwigheid voordat de jongen
het voor elkaar heeft om een contract op te stellen. Ik moet tekenen, maar er
verschijnt ook een kleine pad op de balie. Dat is sophisticated, denk ik nog,
maar nee, het is gewoon een stempelkussentje en ik moet ook mijn vingerafdruk
op het contract zetten. De simkaart wordt geactiveerd en we moeten cash
betalen.
Na 2 dagen houdt de simkaart ermee op. We kunnen in een
volgende stad weer vragen wat er aan de hand is. We blijken niet de hele 10GB
te hebben gekregen, maar 65 x 20 MB. We hebben idd 65 soles betaald en voor
elke sole heeft de jongen 20MB geactiveerd. Tja, dat is snel op. We kopen maar
weer opnieuw 10 GB. Het Clarómeisje laat ons zien dat we nu echt 10 GB hebben.
Hopen dan maar, want de sms die je moet sturen om je saldo te checken is niet
heel duidelijk, goochelt met veel cijfers.
We gaan naar prachtige sites met mausoleums, kleine huisjes
tegen de bergwand gebouwd, waar mummies in werden geplaatst. Ook sarcofagen
staan op de richels van bergwanden. Allemaal pre-Incatijd. Al deze sites zijn
vrij moeilijk te bereiken, eerst zo’n 20 km over grindwegen naar boven. Dan
zo’n uur tot 1,5 uur naar beneden lopen en vervolgens weer naar boven lopen en
weer terug. Mooie wandelingen, maar pittig, zo’n 300-400 meter hoogteverschil,
vooral als je je al op ca. 2800 meter bevindt is het pittig. De rit over de
grindwegen brengt ons wel meer op het Peruaans platteland; weg van de stenen
gebouwen die langs de grotere wegen staan. Je ziet bijna alleen lemen huizen,
zoals op één van de foto’s.
Kuelap gaan we dinsdag naar toe. Dit is een site die
vergelijkbaar is met Machu Picchu, alleen veel rustiger. Maar zoals met zoveel
beroemde bezienswaardigheden tegenwoordig, kan je er alleen naartoe als een
e-ticket koopt. Dat is altijd een gedoe. Voor Kuelap pakte hij mijn
paspoortnummer niet, uiteindelijk maar gewoon 12345678 ingevuld en toen was het
goed, maar moet nog zien of het bij de entree ook goed gaat. Want je moet
overal je paspoort laten zien, het hoeft niet in het echt, een foto van je
paspoort is ook goed, maar ze moeten je paspoortnummer invullen voor elk ticket
dat je koopt. Ernstige bureaucratie en big brother is watching precies wanneer
we waar zijn.
Ook voor Machu Picchu hebben we al online-tickets gekocht.
De eerste mogelijkheid was pas eind augustus, toch zo’n 2 weken later dan we
hadden gepland. Ik moet nog kijken of we de geplande route wat kunnen omgooien
of dat we een mooie plek vinden om een reispauze te nemen. Machu Picchu wordt
zo massaal geboekt en bezocht dat je niet meer gewoon een ticket voor de hele
site kan kopen. Er zijn 7 keuzeroutes gemaakt en daar moet je er één van kiezen.
Wij hebben voor de klassieke gekozen met de grootste tempels in de route. Het
is ook de route waar de meeste tickets voor te koop zijn, voor ons eigenlijk
nog maar de enige keuze. Voor de andere routes moet je zeker 3 maanden van
tevoren een online-ticket kopen.
Zo gaat tegenwoordig, overal massatoerisme, overal
entree-beperkingen. Ik vrees dat over enige tijd je bijna nergens meer spontaan
tickets voor kan kopen, altijd ver vooruit plannen en online boeken. Het is de
nieuwe tijd, net wat u zegt (Het Dorp, Sonneveld).
 |
Het gele gebouwtje is het immigratiekantoor aan de Ecuadoriaanse grens |
 |
Pueblo de los Muertos, mausoleums op de bergrichel |
 |
Voetpad naar Pueblo de los Muertos |
 |
Sarcofagen bij Pueblo de los Muertos |
 |
Weer een heel mooi overnachtingsplekje |
 |
Muurschildering in Lamud |
 |
Muurschildering in Lamud |
 |
Muurschildering in Lamud |
 |
Muurschildering ergens onderweg |
 |
Foto die in het museum van Lamud hangt |
 |
Wegverzakking op doorgaande weg |
 |
Mummies die in de sarcofagen zaten |
 |
Bijzonere plant, geen idee wat het is |
 |
Sarcofagen van Karajia |
 |
Onderweg op de tegenover ons liggende wand, meer mausoleums |
 |
Zoals veel dorpjes op het Peruaans platteland eruit zien, veel lemen huizen |
 |
Mausoleums van Revash |
 |
Cuy con papas, ofwel cavia met aardappelen |